Αισθανόμαστε δυστυχείς όταν αποδεχόμαστε την προσωρινή κατοχή του εαυτού μας από τις δυνάμεις του κακού, στο οποίο επιτρέπουμε να εμφανίζεται ως αληθινός εαυτός μας, η αληθινή φύση της προσωπικότητάς μας.
Με άλλα λόγια γινόμαστε δυστυχείς όταν αποδεχόμαστε το κακό ως αυθεντικό μέρος του πραγματικού μας εαυτού. Αυτή η σύγχυση μας οδηγεί στο να σκεπτόμαστε και να μιλάμε λανθασμένα.
Ακόμη στη σχέση μας με τους άλλους έχουμε τη τάση να ταυτίζουμε την αληθινή τους φύση και το χαρακτήρα τους με το κακό που διακρίνουμε σε αυτούς και αντιδρούμε σ΄αυτό το κακό σαν να είναι ένα οργανικό μέρος της προσωπικότητας, σαν να είναι οι ίδιοι κακοί.
Η καθημερινή ζωή και ιδιαίτερα η οικογενειακή ζωή είναι ένα μέσον για να φθάσουμε στο αληθινό πρόσωπο και να αρνηθούμε να δεχθούμε αυτό που είναι ψεύτικο, προσωρινό και κακό ως μέρος της φύσης του ανθρώπου που αγαπούμε.
Η κάθε μέρα μας δίνεται για να βρούμε ένα τουλάχιστον κομματάκι αυτής της καλοσύνης και χαράς, που αποτελούν την ουσία της αιώνιας ζωής.
Αναζητώντας αυτήν την καλωσύνη στη ζωή οφείλουμε να είμαστε δημιουργικοί στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε κάθε στιγμή τη ζωή μας.
Ένα τέτοιο δημιουργικό "ξεπέρασμα" του κακού που μας κατατρέχει οδηγεί σε μια χαρούμενη αντίληψη του κόσμου.
Υπερπηδώντας την αμαρτία-κακό ανακαλύπτουμε το καλό, συμμετέχουμε στην αιώνια ζωή.
Ως μέθοδος εξουδετέρωσεως του κακού είναι, να ασκηθούμε στο να διακρίνουμε την καλωσύνη στους ανθρώπους στη ζωή.-
Με άλλα λόγια γινόμαστε δυστυχείς όταν αποδεχόμαστε το κακό ως αυθεντικό μέρος του πραγματικού μας εαυτού. Αυτή η σύγχυση μας οδηγεί στο να σκεπτόμαστε και να μιλάμε λανθασμένα.
Ακόμη στη σχέση μας με τους άλλους έχουμε τη τάση να ταυτίζουμε την αληθινή τους φύση και το χαρακτήρα τους με το κακό που διακρίνουμε σε αυτούς και αντιδρούμε σ΄αυτό το κακό σαν να είναι ένα οργανικό μέρος της προσωπικότητας, σαν να είναι οι ίδιοι κακοί.
Η καθημερινή ζωή και ιδιαίτερα η οικογενειακή ζωή είναι ένα μέσον για να φθάσουμε στο αληθινό πρόσωπο και να αρνηθούμε να δεχθούμε αυτό που είναι ψεύτικο, προσωρινό και κακό ως μέρος της φύσης του ανθρώπου που αγαπούμε.
Η κάθε μέρα μας δίνεται για να βρούμε ένα τουλάχιστον κομματάκι αυτής της καλοσύνης και χαράς, που αποτελούν την ουσία της αιώνιας ζωής.
Αναζητώντας αυτήν την καλωσύνη στη ζωή οφείλουμε να είμαστε δημιουργικοί στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε κάθε στιγμή τη ζωή μας.
Ένα τέτοιο δημιουργικό "ξεπέρασμα" του κακού που μας κατατρέχει οδηγεί σε μια χαρούμενη αντίληψη του κόσμου.
Υπερπηδώντας την αμαρτία-κακό ανακαλύπτουμε το καλό, συμμετέχουμε στην αιώνια ζωή.
Ως μέθοδος εξουδετέρωσεως του κακού είναι, να ασκηθούμε στο να διακρίνουμε την καλωσύνη στους ανθρώπους στη ζωή.-
