"ο έρως αυτός των συζύγων δεν είναι ανθρώπινη εφεύρεσις αλλά δωρεά"

Μέσα στη συζυγία σκοπός της κοινωνίας των σωμάτων δεν είναι μόνο η φιληδονία και η παιδοποιΐα, αλλά μια βαθύτερη και ψυχοπνευματική ένωση των δύο υπάρξεων.
Οι συζυγικές σχέσεις είναι αναγκαίες και για τον αρμονικό συζυγικό βίο.
Ισχυροποιούν και εξυψώνουν την αγάπη, επιφέρουν τη σωματική και ψυχική ισορροπία των συζύγων και τους βοηθούν να αντιμετωπίσουν πολλές αντιξοότητες, οι οποίες χωρίς αυτή την έλξη θα έρθουν εμπόδια στην καλή συνεννόηση.

Η αγάπη αυτή διαφέρει από κάθε άλλη. Διότι

α) Δεν είναι καθαρά πνευματική όπως π.χ. η προς το Θεό αγάπη, αλλά έχει και το σαρκικό στοιχείο και
β) η αγάπη αυτή όσο κι αν είναι εσωτερική και προσωπική, όμως ως συνδέουσα τα δύο πρόσωπα, τα δύο φύλα, από τον δεσμό των οποίων σαν καρπός της αγάπης αυτής προέρχεται το παιδί και δημιουργείται η οικογένεια, αποβαίνει αυτή ο πρωταρχικός πυρήνας και ο δυναμικός παράγων της καθόλου κοινωνικής ζωής του ανθρώπου

Αυτό βεβαιώνει το «Χρυσό Στόμα της Εκκλησίας»: "ουδέν ούτως ημάς συγκροτεί τον βίον έρως ανδρός και γυναικός". Και συνεχίζει ότι "ο έρως αυτός των συζύγων δεν είναι ανθρώπινη εφεύρεσις αλλά δωρεά"

Το ηδονιστικό στοιχείο στο γάμο αποτελεί για τους Έλληνες Πατέρες μέρος αναπόσπαστο της συζυγικής αγάπης, εφ' όσον συμβάλει στην κοινωνία των δύο φύλων και τίθεται στην υπηρεσία υψηλών σκοπών.

Χαρακτηριστική  είναι η έκφραση του Χρυσοστόμου ότι στο γάμο, σε αντίθεση προς κάθε ασελγή και άσεμνη διαβίωση, υπάρχει "Χριστός, ηδονή, ευκοσμία, νήψις, σωτηρία, σωφροσύνη".

Γενικά οι πατέρες διαπιστώνουν και τονίζουν ότι το αισθησιακό μέρος συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην αύξηση της καθόλου συζυγικής αγάπης

Ο γάμος είναι μια τέλεια ψυχοσωματική ένωση των δύο συζύγων έχει ως πρώτο σκοπό την «εν αγάπη» κοινωνία της ζωή αυτών.

Το «Χρυσόν» Στόμα της Εκκλησίας είπε: 
«Η τοιούτου είδους συνοίκησης ελκύει την Χάριν του Θεού, προφυλάσσει τους συζύγους από κάθε κίνδυνον και αποτελεί άριστον παράδειγμα αγωγής διά τα παιδιά»
 π. Παρασκευάς Ζωγράφου

Τι είσαι εσύ; Μαχητής του Χριστού ή Μαχητής του πειρασμού;

Είπα σε κάποιον μια φορά: «Τι είσαι εσύ; Μαχητής του Χριστού ή μαχητής του πειρασμού; Ξέρεις πώς υπάρχουν και μαχητές του πειρασμού;».

Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχει αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό.
Γνώρισα έναν συγγραφέα πού είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, πού προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε. 

Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Αλλά με τον τρόπο πού της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως πού τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα άλλα και γερά».

Ας μην πετροβολάμε τους ανθρώπους... χριστιανικά. Όποιος ελέγχει μπροστά σε άλλους κάποιον πού αμάρτησε ή μιλάει με εμπάθεια για κάποιο πρόσωπο, αυτός δεν κινείται από το Πνεύμα του Θεού· κινείται από άλλο πνεύμα.

Ο τρόπος της Εκκλησίας είναι η αγάπη· διαφέρει από τον τρόπο των νομικών.

Η Εκκλησία βλέπει τα πάντα με μακροθυμία και κοιτάζει να βοηθήσει τον καθέναν, ό,τι και αν έχη κάνει, όσο αμαρτωλός και αν είναι.
Βλέπω σε μερικούς ευλαβείς ένα είδος παράξενης λογικής. Καλή είναι η ευλάβεια πού έχουν, καλή και η διάθεση για το καλό, άλλα χρειάζεται και η πνευματική διάκριση και ευρύτητα, για να μη συνοδεύη την ευλάβεια η στενοκεφαλιά, η γεροκεφαλιά (το γερό δηλαδή αρβανίτικο κεφάλι).

Όλη η βάση είναι να έχει κανείς πνευματική κατάσταση, για να έχη την πνευματική διάκριση, γιατί αλλιώς μένει στο «γράμμα του νόμου», και το «γράμμα του νόμου αποχτείνει». Αυτός πού έχει ταπείνωση, δεν κάνει ποτέ τον δάσκαλο· ακούει και, όταν του ζητηθεί η γνώμη του, μιλάει ταπεινά. Ποτέ δεν λέει «εγώ», αλλά «ο λογισμός μου λέει» ή «οι Πατέρες είπαν». Μιλάει δηλαδή σαν μαθητής. Όποιος νομίζει ότι είναι Ικανός να διορθώνει τους άλλους έχει πολύ εγωισμό.

- Όταν, Γέροντα, ξεκινάει κανείς από καλή διάθεση να κάνει κάτι και φθάνει στα άκρα, λείπει η διάκριση;
- Είναι ο εγωισμός μέσα στην ενέργειά του αυτή και δεν το καταλαβαίνει, γιατί δεν γνωρίζει τον εαυτό του, γι' αυτό πιάνει τα άκρα.

Πολλές φορές από ευλάβεια ξεκινούν μερικοί, αλλά που φθάνουν! Όπως οι εικονολάτρες και οι εικονομάχοι. Άκρη το ένα, άκρη το άλλο! Οι μεν έφθασαν στο σημείο να ξύνουν την εικόνα του Χριστού και να ρίχνουν την σκόνη μέσα στο Άγιο Ποτήριο, για να γίνη καλύτερη η Θεία Κοινωνία· οι άλλοι πάλι έκαιγαν τις εικόνες, τις πετούσαν...

Γι' αυτό η Εκκλησία αναγκάσθηκε να βάλει ψηλά τις εικόνες και, όταν πέρασε η διαμάχη, τις κατέβασε χαμηλά, για να τις προσκυνούμε και να απονέμουμε τιμή στα εικονιζόμενα πρόσωπα.

Όσιος Παΐσιος

Δεν υπάρχει Undo στη ζωή.

Ένα παιχνίδι πάντοτε και τώρα είχε και έχει παιδευτικό χαρακτήρα.
Δεν είναι μόνο μια στιγμή ψυχαγωγίας χωρίς βαθύτερες επιπτώσεις. 




Αν συνηθίσεις μέσω του παιχνιδιού σου τόσο εύκολα να ανατρέπεις τα δεδομένα. Τα σφάλματα και τα λάθη σου. Αν μπορείς μ'ένα τόσο ανώδυνο και εύκολο undo να ξεκινάς μια καινούργια πίστα, ένα νέο παιχνίδι, μήπως συνηθίσεις σ'αυτή τη διορθωτική ευκολία και πιστέψεις ότι και στην πραγματικότητα καθημερινότητα της ζωής κάπως έτσι έχουν τα πράγματα;

Ώμως δυστυχώς στη ζωή τα πράγματα δεν είναι όπως στα παιχνίδια σου. Κάθε λάθος πληρώνεται. Δεν έχεις τη δυνατότητα να γυρνάς τόσο εύκολα πίσω.

Σκέφτηκες ποτέ ότι μπορεί να έχουν τα παιχνίδια το δικό τους μερίδιο ευθύνης, μικρό ή μεγάλο, στη ατολμία που χαρακτηρίζει αρκετούς νέους στη μάχη της ζωής;
Μήπως η απαισιοδοξία έχει τις ρίζες της και στην ευκολία με την οποία έμαθαν να επανορθώνουν τα λάθη τους στα παιχνίδια τους;
Μήπως η ολοένα αυξανόμενη κατάθλιψη οφείλεται και στην τραγική συνειδητοποίηση ότι στη ζωή δεν μπορείς να επιστρέφεις διορθωτικά τόσο ανώδυνα και εύκολα;

Μήπως τελικά τα σύγχρονα παιχνίδια δεν σου μαθαίνουν το μεγαλύτερο, το πιο αναγκαίο και σπουδαίο μάθημα που σου χρειάζεται στη ζωή: να μαθαίνεις να χάνεις !
Μήπως σε καλομαθαίνουν επιζήμια σε ψεύτικες κατακτήσεις με αυτή τη δυνατότητα της ακίνδυνης και εύκολης διορθώσεως των όποιων σφαλμάτων σου;
Γιατί παρ'όλο που το όποιο παιχνίδι σε προετοιμάζει με τον δικό του τρόπο και σου μαθαίνει τα μυστικά της ζωής, ωστόσο η ζωή δεν είναι παιχνίδι.

Και το πιο σημαντικό δεν, υπάρχει πάντα η δυνατότητα, και μάλιστα τόσο ανώδυνη, του undo στη ζωή.

Οι ανόητοι μαθαίνουν από τα λάθη τους. Οι έξυπνοι από τα λάθη των άλλων!

Έχει πολύ επιτυχημένα λεχθεί:

Οι ανόητοι μαθαίνουν από τα λάθη τους. Οι έξυπνοι από τα 
λάθη των άλλων!





Πόσο σοφό και ωφέλιμο είναι αλήθεια αυτό το γνωμικό. Σε κάθε πτυχή και δραστηριότητα της ζωής σου. Σε ότι σε προκαλεί, σου αρέσει, σε δελεάζει και κλέβει σιγά-σιγά την προτίμηση και το ενδιαφέρον σου. 
Σε ότι αντιλαμβάνεσαι ότι συνηθίζεται στην εποχή σου και στο περίγυρό σου.
Σε ότι "φοριέται" και επικρατεί.

Ψάξ' το λίγο πριν το επιλέξεις. Πριν το δοκιμάσεις. Πριν το ακολουθήσεις και παραδοθείς σ'αυτό, ότι και αν είναι. 
Ρώτα. Μάθε. Ψάξε.
Ενημερώσου σχετικά με αυτό. Ελεύθερα. Χωρίς προκαταλήψεις αλλά και χωρίς εσωτερικές δεσμεύσεις και ψυχικές κλίσεις.

Μην φοβάσαι και μην απορρίπτεις αυτό το ελεύθερο ψάξιμο. Δεν είναι αυτό μέθοδος που δημιουργεί φοβισμένους, άβουλους και άτολμους ανθρώπους.
Μάλλον τους θωρακίζει και τους καθιστά ψύχραιμους, νηφάλιους, προετοιμασμένους και ενημερωμένους απέναντι σε κάθε καινούργια τάση, συνήθεια ή αντικείμενο.


π. Μάρκος Τζανακάκης

Δεν Χαρίζω σε Κανέναν την Ελευθερία Μου.

Εξάρτηση και Διαδίκτυο.

Σύμφωνα με την ψυχομετρία οι έφηβοι με συμπεριφορές εξαρτήσεως παρουσιάζουν τάσεις επιθετικότητας και παραβατικής συμπεριφοράς, ενώ οι έφηβοι που βρίσκονται σε οριακή κατάσταση προ της εξαρτήσεως με σίγουρα αυξημένη σε σχέση με το φυσιολογικό χρήση του διαδικτύου, παρουσιάζουν τάσεις καταθλιπτικού συναισθήματος και άγχους.

Σύμφωνα με μια ακόμη έρευνα της Μονάδας Εφηβικής του Νοσοκομείου Παίδων σε 529 εφήβους της Αττικής προκύπτει ότι σε πολλές οικογένειες παρατηρείται δυσλειτουργία και έλλειψη επικοινωνίας ή αδυναμία τηρήσεως ορίων.

Σε πολλούς εφήβους καταγράφηκαν συναισθηματικές διαταραχές, άγχος, καταθλιπτικό συναίσθημα και διάσπαση προσοχής, ενώ δεν έλειψαν και τα σωματικά συμπτώματα, όπως διαταραχές ύπνου, διατροφικές παρεκτροπές, έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, πονοκέφαλοι και ξηρότητα οφθαλμών.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Είναι η αδιαπραγμάτευτη αξία στη ζωή σου. Η σαφέστατη επιδίωξη που κατευθύνει τη σκέψη, τις επιλογές και τη συμπεριφορά σου. 
Η Ελευθερία σου!
Αυτή που διεκδικείς με αγώνα κάποτε. Αυτή που υπερασπίζεσαι με χίλιους τρόπους. Αυτή που απαιτείς να σου αναγνωρίσουν και περιμένεις να σου σεβαστούν.
Την ελευθερία για τη διαχείριση του χρόνου σου, των προτιμήσεων και επιλογών σου.
Των ονείρων που αφορούν το μέλλον σου. Και καλά κάνεις.

Άλλωστε αν κάθε άνθρωπο τον συναρπάζει η ιδέα της ελευθερίας, τον νέο άνθρωπο, τον άνθρωπο της ηλικίας σου τον μεθά κυριολεκτικά.

Κάποιες φορές ο σύγχρονος τρόπος επικοινωνίας έρχεται να σου πλήξει καίρια την ελευθερία σου, με την ψευδαίσθηση μάλιστα ότι την υπηρετεί και υποτάσσεται πλήρως σ'αυτήν.

Είσαι Ελεύθερος πλήρως σου λέει. Μπορείς να κάνεις όποια επιλογή θέλεις. Να "παίξεις" ριψοκίνδυνα ή συγκρατημένα, επιθετικά ή αμυντικά, να επιλέξεις τον χαρακτήρα σου ή τον αντίθετο από αυτόν που είσαι.

Τα πάντα είναι στα χέρια σου, στη δική σου βούληση, στην ελευθερία σου! Και όμως αυτό μοιάζει τόσο πολύ με την ελευθερία που δίνεται στο φυλακισμένο να πηγαίνει όπου θέλει και να κάνει ότι θέλει στην...αυλή της φυλακής του.

Γιατί αν σε συνεπάρουν οι φανταστικές-εικονικές ειδήσεις, αν σε μαγνητήσει ένα σενάριο και μία πλοκή που δήθεν είναι αληθινή, αν σε δελεάσουν οι προοπτικές και η εξέλιξη, τότε ο σχεδιαστής έπλεξε πολύ καλά τον αόρατο ιστό του! Σε εντυπωσίασε. Σε μαγνήτισε. Σε καθήλωσε. Σ' ένα παιχνίδι που μπορεί να διαρκέσει πολύ...σε μια εικονική πραγματικότητα.
Σε ένα εθισμό σε μία εξάρτηση.

Και ψάξε τώρα να βρεις την ελευθερία σου. Μπορείς να πεις μέχρι εδώ; Να το εξουσιάζεις εσύ και όχι να σε κατευθύνει αυτό; Να σε ψυχαγωγεί και όχι να σε ψυχαναγκάζει; 

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν να σε προσφέρουν ένα ωραίο χαλαρωτικό και ψυχαγωγικό διάλειμμα στο πρόγραμμα σου και όχι να σε περιορίζουν όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις σου, τις αληθινές ανθρώπινες επαφές σου;
Κάποτε έχουν και αυτά ζωτική σημασία για σένα, όπως το φαγητό και ο ύπνος σου;

Το ίδιο, θα πεις, δεν μπορεί να γίνει και με την τηλεόραση και με τις  ταινίες; Ναι. Και εκεί μπορεί να "κολλήσει" κανείς. Αλλά το "κόλλημα", το όποιο "κόλλημα", είναι δέσμευση και ανελευθερία  όπου και αν συμβαίνει.

Έχει πολύ επιτυχημένα λεχθεί: Οι ανόητοι μαθαίνουν από τα λάθη τους. Οι έξυπνοι από τα λάθη των άλλων!
Πόσο σοφό και ωφέλιμο είναι αλήθεια αυτό το γνωμικό. 
Σε κάθε πτυχή και δραστηριότητα της ζωής σου. Σε ότι σε προκαλεί, σου αρέσει σε δελεάζει και κλέβει σιγά-σιγά  την προτίμηση και το ενδιαφέρον σου. Σε ότι «φοριέται» και επικρατεί.
Ψάξτο λίγο πριν επιλέξεις. Πριν δοκιμάσεις. Πριν ακολουθήσεις και παραδοθείς σ΄αυτό, ότι και να είναι.

Ρώτα. Μάθε. Ψάξε. Ενημερώσου.
Χωρίς προκαταλήψεις αλλά και χωρίς εσωτερικές δεσμεύσεις και ψυχικές κλίσεις.
Μη φοβάσαι και μην απορρίπτεις αυτό το ελεύθερο ψάξιμο. Δεν είναι αυτό μέθοδος που δημιουργεί φοβισμένους, άβουλους και άτολμους ανθρώπους. Μάλλον τους θωρακίζει και τους καθιστά ψύχραιμους, νηφάλιους, προετοιμασμένους και ενημερωμένους απέναντι σε κάθε καινούργια τάση, συνήθεια ή αντικείμενο.

Αν λοιπόν δεν θέλεις πουθενά να θυσιάσεις την ελευθερία σου, σκέψου σοβαρά, υπεύθυνα και ελεύθερα ποια πρέπει να είναι η σχέση σου με το διαδίκτυο. Πόσο χρόνο σου απομυζεί; Πόσο αιχμαλωτίζει τη σκέψη σου; Πόσο καθηλώνει την ύπαρξή σου;
Πόσο διεγείρει κάποια πάθη και ορμές σου;

Έτσι θα ανακαλύψεις και συ κατά πόσο σ'εχει υποδουλώσει ή όχι.
Έτσι θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν αξίζει με τίποτε και ποτέ να τους χαρίσεις την Ελευθεριά σου.

Πηγή: Αρχιμ. Μάρκου Κ. Τζανακάκη 

Από το βιβλίο : Βιντεοπαιχνίδια- Μια κριτική 
ματιά στο Κόσμο μας