Ένα παιχνίδι πάντοτε και τώρα είχε και έχει παιδευτικό χαρακτήρα.
Δεν είναι μόνο μια στιγμή ψυχαγωγίας χωρίς βαθύτερες επιπτώσεις.
Αν συνηθίσεις μέσω του παιχνιδιού σου τόσο εύκολα να ανατρέπεις τα δεδομένα. Τα σφάλματα και τα λάθη σου. Αν μπορείς μ'ένα τόσο ανώδυνο και εύκολο undo να ξεκινάς μια καινούργια πίστα, ένα νέο παιχνίδι, μήπως συνηθίσεις σ'αυτή τη διορθωτική ευκολία και πιστέψεις ότι και στην πραγματικότητα καθημερινότητα της ζωής κάπως έτσι έχουν τα πράγματα;
Ώμως δυστυχώς στη ζωή τα πράγματα δεν είναι όπως στα παιχνίδια σου. Κάθε λάθος πληρώνεται. Δεν έχεις τη δυνατότητα να γυρνάς τόσο εύκολα πίσω.
Σκέφτηκες ποτέ ότι μπορεί να έχουν τα παιχνίδια το δικό τους μερίδιο ευθύνης, μικρό ή μεγάλο, στη ατολμία που χαρακτηρίζει αρκετούς νέους στη μάχη της ζωής;
Μήπως η απαισιοδοξία έχει τις ρίζες της και στην ευκολία με την οποία έμαθαν να επανορθώνουν τα λάθη τους στα παιχνίδια τους;
Μήπως η ολοένα αυξανόμενη κατάθλιψη οφείλεται και στην τραγική συνειδητοποίηση ότι στη ζωή δεν μπορείς να επιστρέφεις διορθωτικά τόσο ανώδυνα και εύκολα;
Μήπως τελικά τα σύγχρονα παιχνίδια δεν σου μαθαίνουν το μεγαλύτερο, το πιο αναγκαίο και σπουδαίο μάθημα που σου χρειάζεται στη ζωή: να μαθαίνεις να χάνεις !
Μήπως σε καλομαθαίνουν επιζήμια σε ψεύτικες κατακτήσεις με αυτή τη δυνατότητα της ακίνδυνης και εύκολης διορθώσεως των όποιων σφαλμάτων σου;
Γιατί παρ'όλο που το όποιο παιχνίδι σε προετοιμάζει με τον δικό του τρόπο και σου μαθαίνει τα μυστικά της ζωής, ωστόσο η ζωή δεν είναι παιχνίδι.
Και το πιο σημαντικό δεν, υπάρχει πάντα η δυνατότητα, και μάλιστα τόσο ανώδυνη, του undo στη ζωή.
