Διάλογος μεταξύ πατέρα και γιου:
ΓΙΟΣ:“ πως μπορεί κάποιος να δείχνει αγάπη ξανά και ξανά….όταν
τον απορρίπτουν συνεχώς, Είναι ξεροκέφαλη. Κάνει τα πάντα δύσκολα για μένα.
Είναι αχάριστη. Συνέχεια γκρινιάζει για κάτι……όταν γυρίζω σπίτι με κάνει να
αισθάνομαι σαν εχθρός…..δέχομαι τις προσβολές και τον σαρκασμό της….δεν το
αξίζει πατέρα, δεν το συνεχίζω άλλο ;
ΠΑΤΕΡΑΣ: Αυτή είναι μια καλή ερώτηση.
ΠΑΤΕΡΑΣ: Η απάντηση είναι: Δεν μπορείς να την αγαπάς….γιατί
δεν μπορείς να τη δώσεις ότι δεν έχεις.
ΠΑΤΕΡΑΣ: Δεν μπορούσα να αγαπήσω τη μητέρα σου πριν καταλάβω
τι είναι αγάπη. Δεν είναι επειδή παίρνω μια ανταμοιβή γι’αυτό. Έχω πάρει
απόφαση ν’αγαπάω τη μητέρα σου…ακόμη και αν δεν το αξίζει.
ΠΑΤΕΡΑΣ: Γιε μου, ο Θεός σε αγαπάει ακόμη και αν δεν το
αξίζεις. Ακόμη και αν τον έχεις απορρίψει. Κι ας Τον έχεις φτύσει στα μούτρα Του.
Ο Θεός έστειλε τον Χριστό να σταυρωθεί για τις αμαρτίες σου….επειδή σε αγαπάει.
Όταν έρθεις κοντά στο Σταυρό, ο Χριστός αλλάζει τη ζωή σου. Τότε άρχισα να αγαπάω
πραγματικά τη μητέρα σου. Γιε μου σε αγαπάω πολύ, για να μην σου πω την
αλήθεια. Δεν το βλέπεις ότι Τον χρειάζεσαι; Δεν το βλέπεις ότι χρειάζεσαι τη
συγχώρεσή του;
ΓΙΟΣ: Ναι.
ΠΑΤΕΡΑΣ: Θα του εμπιστευόσουν τη ζωή σου;
