“Συγχωρώ” σημαίνει χωρώ στον ίδιο τόπο.

Επειδή η αμαρτία εκλαμβάνεται ως ασθένεια, υπάρχει ανάγκη θεραπείας. Η διαδικασία επούλωσης της πληγής και επανασύνδεσης του ασθενούς μέλους με το όλο σώμα είναι μια θεραπευτική αγωγή με κατάλληλα φάρμακα και με ιατρική παρακολούθηση.


Ένεκα της πνευματικής του αδυναμίας και της ροπής του προς την αμαρτία δεν μπορεί κάποιος να θεραπεύσει μόνος την πληγή του διότι αν το μπορούσε δεν θα πληγωνόταν.

Ο άνθρωπος από μόνος του το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να αμαρτάνει.
Από μόνος του ο άνθρωπος δεν μπορεί να συγχωρέσει τις αμαρτίες του διότι εάν θα μπορούσε δε θα αμάρτανε, αλλά θα ήταν όπως ο Θεός, ο οποίος μπορεί να συγχωρεί επειδή είναι φύση αναμάρτητος και να θέλει δηλαδή, δεν μπορεί να αμαρτήσει.

Μόνο ένας ελεύθερος μπορεί να ελευθερώνει. Οι σκλάβοι δεν μπορούν να ελευθερώσουν κανέναν, ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό.

Χρειάζεται πρώτα να ζητήσουμε και ύστερα να μας δοθούν τα φάρμακα. Μέσα στη καθαρή, ζωντανή και καρδιακή Του κοινωνία δεν χωρούν νεκρές καρδιές.

Το δεδομένο στη ζωή μας είναι η αμαρτία και το ζητούμενο η μετάνοια. 

“Συγχωρώ” σημαίνει χωρώ στον ίδιο τόπο, συναντώμαι, συνάπτομαι, παραχωρώ.

Από το βιβλίο : “Η ζωή σε Κοινωνία και σε Μεταμόρφωση”

Spiros Gotzamanis

Tελευταία μας ελπίδα... η πρώτη μας αγάπη.

Είναι αλήθεια παιδιά μου, οτι καλείσθε να διαμορφώσετε τη ζωη και το πρόσωπό σας κάτω απο εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, σε έναν κόσμο πλούσιο σε γνώση και τεχνολογία, φτωχό όμως σε πνεύμα και πολιτισμό, σε πίστη και ανθρωπιά. 

Σε αυτόν τον κόσμο μεγαλώνετε και δυστυχώς αυτόν μόνον μαθαίνετε. Οι μεγάλοι αδικημένοι είστε εσείς οι νέοι και το πρώτο θύμα η παιδεία.
Παρά ταύτα θα ήθελα να σας πω οτι το μεγαλύτερο λάθος που μπορείτε να κάνετε είναι να απογοητευθείτε. Οχι, δεν έχει τελειώσει η ιστορία της ζωής σας. Τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν, αν κάτι κάνουμε όλοι μαζί ενωμένοι, αλλά προς την σωστή κατεύθυνση. Και μπορούμε. 

Ψάξτε να βρείτε τι δυναμώνει την ψυχή, τι ζωντανεύει τις σχέσεις. Αξίζει πιο πολλή η αγάπη απο τη γνώση, η ταπεινότητα απο την αλαζονεία, ο σεβασμός απο τα δικαιώματα, η πίστη στον Θεό απο την εξυπνάδα, η ψυχή απο το σώμα, το πνεύμα απο την υγεία, η αξιοπρέπεια απο τον πλούτο, η ελευθερία απο το βόλεμα.

Βρείτε λόγους να χαρείτε τις σπουδές σας. Τη χαρά που αναλογεί στην ηλικία σας δεν θα τη δώσει η αγανάκτηση, ο θυμός ή η βιαιότητα μιας διαμαρτυρίας, ούτε φυσικά ο αντιδραστικός αρνητισμός, ούτε ακόμη η αυτάρκεια του "ζην", αλλά η διεκδίκηση του "ευ ζην", ο αγώνας για την αλήθεια και την ελευθερία.

Βάλτε στόχο σας την αριστεία. Οχι να είστε πρώτοι απο τους άλλους, αλλά οι καλύτεροι που μπορείτε. Και έτσι περάστε απο την αδράνεια στη δημιουργία.
Ζητήστε παιδεία που καλλιεργεί τον άνθρωπο, οχι σύστημα που φουσκώνει τα μυαλά.

Αν βαδίζει με τέτοια πιστεύματα κανείς, τότε είναι δυνατόν να στερείται και να τα καταφέρνει, να προδίδεται και να νικάει, να αδικείται και νσ διαπρέπει, να του προσφέρεται το λίγο απο το λάθος και να μεγαλουργεί. 
Αυτό λέει η ιστορία αυτού του τόπου, αυτό πιστοποιεί η παράδοση της πατρίδας μας, αυτό αποδεικνύει το Ευαγγέλιο και η πατροπαράδοτη πίστη μας. Αυτό γέννησαν ήρωες και αγίους, μοναδική σοφία και πολιτισμό. Αυτά κρύβουν και σήμερα το μυστικό.


Μην αδικήσετε, παιδιά, τον εαυτό σας.
Μη πέσετε θύματα της προκατάληψης άλλων.
Είναι φοβερό να ζεις σε ζαχαροπλαστείο και να έχεις υπογλυκαιμία.
Είναι τραγικό να ζεις στην Ελλάδα και να μην έχεις όραμα και ελπίδα.
Η Ορθοδοξία, η ιστορία και η παράδοσή μας είναι πηγές με νερό πλούσιο σε δύναμη, ζωη και έμπνευση.
Αν απο αυτό το νερό πιείτε και έτσι πορευθείτε, τότε η ζωη σας θα είναι δημιουργία και τότε δεν θα περιμένετε να αλλάξει ο κόσμος, αλλά θα έχετε ηδη εσείς αρχίσει να αλλάζετε τον κόσμο!

Είμαστε όλοι μας στη διάθεσή σας. Θα θέλαμε να ζήσουμε και με σας και για σας. Γιατί το αξίζετε. Γιατί εσείς είστε η τελευταία μας ελπίδα και η πρώτη μας αγάπη.

Του: Μητρ. Νικόλαος Χατζηνικολάου

Από το βιβλίο:
http://www.imml.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1600%3Ateleytaia-mas-elpida&catid=151%3Aarthra&Itemid=880

Για αυτόν, για μένα, για όλους μας ! Να αλλάξουμε.

Καθημερινά, βλέπουμε ανθρώπους να σβήνουν σιγά σιγά, να χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους, από τη μία μέρα στη άλλη. 

Ξαφνικά χωρίς λόγο.

Νομίζεις, χωρίς λόγο..! Φίλοι, συγγενείς, συμμαθητές.

Άνθρωποι που ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη τους.
Χαμογελούσε το σώμα τους σε κάθε αστείο που ερχόταν στα αυτιά τους. Σου άνοιγε η καρδιά σου μόλις τους έβλεπες.
Έλεγες πότε θα τους συναντήσεις και αγωνιούσες

μέχρι την επόμενη συνάντηση.

Όμως….μέσα τους μεγάλη πληγή άνοιγε, μεγάλες στενοχώριες μάζευαν. Ήταν υπομονετικοί, πράοι, όλα τα ανεχόταν. Τον άνδρα τους, την αδερφή τους, τον αδερφό,  το πατέρα, τη μάνα, το παππού, τα εγγόνια. Όλους τους ανεχόταν , πάντα με χαμόγελο.

Ήταν όμως σε μονόδρομο, προχωρούσαν ανάποδα. Δεν μιλούσαν εκεί που έπρεπε, δεν άνοιγαν τη καρδιά του για να ελαφρύνει. Να πετάνε μετά..!!

Στο σχολείο είχε «θέμα», δεν το έδειχνε όμως, ήταν απόμακρος, τον έκαναν να είναι απόμακρος, τα μάζευε μέσα του. Ελάχιστοι ήταν κοντά του και τον ένοιωθαν, δεν έφταναν όμως, ήταν πολύ λίγοι. Δεν άντεξε και άνοιξε τη πόρτα που δεν έχει γυρισμό…για πάντα. 

Γιατί όμως έγινε έτσι Θεέ μου; γιατί με αυτόν τον τρόπο; γιατί το επέτρεψες;

Καθόταν στο απέναντι σπίτι, μεγαλώσαμε μαζί, παίζαμε μέχρι να κρυφτεί  ο ήλιος, αργά, νύχτωνε. Οι μάνες μας φώναζαν από το μπαλκόνι …..μαζευτείτε, αύριο έχετε σχολείο. 

4 χρόνια συμμαθητές …αλλά μέχρι εκεί, μετά αρρώστησε βαριά, τόσο που δεν υπήρχε γυρισμός κάθε μέρα και χειρότερα, του έπεσαν και τα μαλάκια του. Έφυγε νωρίς πολύ νωρίς. 

Πριν ένα χρόνο αδερφή μου, έμαθα πως δεν είσαι
καλά, αρρώστησες. Είσαι όμως εδώ, δυναμική. Πάντα η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Είσαι δίπλα μας και χαιρόμαστε, το παλεύεις.

Έκανες τη θεραπεία σου και το παλεύεις, με δύναμη. Κάτι άλλαξε μέσα σου, το νοιώθεις ότι είχες μια Επίσκεψη και άλλαξες, μαλάκωσε η καρδιά σου, μεγάλωσε η αγκαλιά σου…! 

Γιατί όμως; 

Κοιμόμουν, το τηλέφωνο χτύπησε ξημερώματα, δεν είναι για καλό αυτό είπα. Η κόρη σας είναι στο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένη από τροχαίο, γυρνώντας «απ’ έξω». Μου είπαν ψέματα είχε «φύγει» στο τόπο του ατυχήματος. 

Γιατί όμως; 

                                                             

Έφτασε τα 80 ο παππούς με κύφωση βαριάς μορφής, φυλούσε τη γη, κάθε μέρα και χειρότερα.
Η γυναίκα του τον άφησε νωρίς, μαγείρευε μόνος του, μικρή βοήθεια από τα παιδιά του. Το πάλευε ο παππούς. 

Κάθε μέρα όλο  και πιο κοντά στη γη, ζύγωνε από εκεί που πλάστηκε, από το χώμα,η καμπούρα του ήταν σαν μια μπάλα στη πλάτη. 

Μια γρίπη ένας βήχας, τον έριξε στο κρεβάτι, μετά νοσοκομείο. Πνευμονικό οίδημα.

Αυτό ήταν, έφυγε τον πήρε, στα γρήγορα, σε 3 μέρες. 

Γιατί όμως; 

Για αυτόν, για εμένα, για όλους μας…! Να αλλάξουμε.

Αυτός ο πατέρας σου, τη μάνα σου γέμισε πίκρα με τα καπρίτσια του, την έφαγε το μαράζι. Μην περιμένεις άλλο πλησίασέ την, πες της με απλά, λίγα λόγια, ότι δεν ήταν τίποτα, πέρασε, μια φαντασία ήταν, ένας άσχημος λογισμός. 

Αχ αυτοί οι άσχημοι λογισμοί, χωρίς λόγο, χωρίς αιτία και αφορμή…!

Σταμάτα τη γκρίνια σου βρε άντρα, την έψησες το ψάρι στα χείλη. Δεν βαρέθηκες, 40 χρόνια παντρεμένοι φτάνει πια.

Εσύ που το παίζεις και άντρας με παντελόνια, δεν είναι έτσι ρε φίλε, δεν κρατιέται έτσι το σπίτι, η οικογένεια. Ο καιρός έχει γυρίσματα, ανηφόρες και στενά περάσματα, δύσκολα μονοπάτια με αγκάθια. Εκεί θα φανεί πόσο άντρας είσαι, να περπατάς ξυπόλυτος.....

Και εσύ μικρούλα κόρη παντρεμένη, δεν βγαίνει έτσι ο γάμος, κάνε λίγο πίσω.Και εσύ μεγάλε γιε μου, τώρα που έβαλες στεφάνι σταμάτα το κάθε μέρα έξω μόνος σου, κάθε μέρα χωρίς την οικογένεια, ρίξε λίγο νερό στο κρασί σου.

Γιατί παντρεύτηκες τότε;

Δεν είναι; δεν ήταν αρκετά όλα αυτά τα τελευταία 5 χρόνια για να αλλάξεις; να αλλάξω και εγώ ο ίδιος που γράφω αυτές τις σειρές.

Πόσο ακόμα, δεν νοιώθεις τι γίνεται; Κάποιος σε χτυπά τη πόρτα, άνοιξέ την. Άνοιξε τη καρδιά σου, μαλάκωσε. Ζήτα ένα συγνώμη από καρδιάς, κλάψε…αγκάλιασε.

Η ζωή μας αυτή είναι τόσο σύντομη, χαμογέλα. Ζήσε απλά με λίγα, τα απαραίτητα προς επιβίωση. Ξέρω είναι δύσκολο, επίπονο, αλλά αν θές μπορείς, ΑΝ ΘΕΣ είπα, όχι με το ζόρι.

Κάνε μια δοκιμή, μια προσπάθεια.

Δεν θυμάσαι στο γυμνάσιο, στο λύκειο, η προσπάθειά σου μετρούσε στους καθηγητές, και ας είχες στο πρώτο τρίμηνο 12 μέσο όρο, στο επόμενο γινόταν 14. Μόνο με τη προσπάθεια.

Τίποτα δεν γίνεται αν δεν θέλουμε. Μην κρατάς μούτρα για το τίποτα, είναι ανούσιο, δεν μπορείς όμως ακόμα να το καταλάβεις. Βιάσου όμως, όσο πιο σύντομα τόσο καλύτερα, για σένα, για εμένα, για όλους μας.

Δεν έχεις να χωρίσεις κάτι, γιατί απλά δεν είναι δικά σου, ούτε τα σπίτια, ούτε τα οικόπεδα, τα εξοχικά, τα αυτοκίνητα.


Δεν σε κάνουν αυτά ευτυχισμένη, αν έχεις δύο χρόνια να μιλήσεις το γείτονα, τον αδερφό το πατέρα σου την ξαδέρφη, για το τίποτα, χωρίς λόγο, αλλά και με λόγο.

Όλα αυτά λοιπόν που βιώνουμε δίπλα μας, δεν είναι τυχαία, υπάρχει λόγος, για όλους μας. Κάποιος μας χτυπά την πόρτα και είναι η ευκαιρία να την ανοίξουμε, πολλές φορές μας την "χτυπά".

Άρπαξε την. 

Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, κάνε μια προσπάθεια.

Ισοπέδωσε τον εαυτό σου, εκεί είναι η επιτυχία.

Σκόνταψες; σήκω. Ξανασκόνταψες; Ξανασήκω.

’Αδειασε και διέγραψε το εγώ σου που σε φτωχαίνει και σε υποβιβάζει και δες πόσο καλύτερα θα νοιώσεις, δοκίμασε και θα καταλάβεις τη γλύκα, το μαλάκωμα της καρδιάς σου.

Είναι και αυτές οι φορές που νομίζεις ότι έχεις μεγάλα προβλήματα και έρχονται δυστυχώς κάποια γεγονότα να σου θυμίσουν ότι τα πραγματικά προβλήματα είναι άλλα...
ότι η ίδια η ζωή δεν είναι και τόσο δεδομένη, αυτή η ζωή...
ότι δεν πρέπει πρέπει ν αφήνουμε στιγμή να πάει χαμένη...
ότι δεν πρέπει να αναβάλουμε για αύριο ότι μπορούμε να κάνουμε σήμερα...

Θα πρέπει να ζούμε τη κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία.

Η στεναχώρια «διαλύει» τις άμυνες του οργανισμού, αρρωσταίνουμε...

Μοιάξε τα παιδιά, αυτά είναι το παράδειγμά σου.




Υ.Γ. Τα πρόσωπα στην αφήγηση ήταν και είναι αληθινά, απλά έχει γίνει αλλαγή στα πρόσωπα και τα γένη.

Spiros Gotzamanis

Μη φοβάσαι τη λέξη "ψυχίατρος"

Το να νοιώθει κάποιος άσχημα, να υποφέρει από ανησυχία ή κατάθλιψη ή έμμονες ιδέες, είναι καταστάσεις που μπορούν να επιδεινωθούν εάν δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα και κατάλληλα. 

Η ισορροπία ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα είναι εύθραυστη και πολύτιμη. 

Έχετε επομένως όφελος, να εμπιστευτείτε τη φροντίδα της ψυχικής υγείας, σε έναν γιατρό ειδικό, τον ψυχίατρο, που γνωρίζει σε βάθος τους μηχανισμούς του σώματος και τις πολυπλοκότητες του πνεύματος.

Ο ψυχίατρος μπορεί να σας βοηθήσει να ανακτήσετε όχι μόνο την ψυχική υγεία αλλά και την βαθύτερη γνώση για τον εαυτό σας, αξιολογώντας το δυναμικό σας, τους διαφορετικούς παράγοντες των προβλημάτων σας και τη σημασία τους μέσα στη ζωή σας. Με τη ενεργή συμμετοχή σας ότι θα μπορέσει, αναθεωρώντας την προσωπική ιστορία σας, να κάνει τον απολογισμό των προβλημάτων σας και να προσδιορίσει τις θετικές δυνάμεις σας, στις οποίες μπορείτε να βασιστείτε, για να φθάσετε σε μια καλύτερη προσαρμογή της ζωής σας.

Ο ψυχίατρος με τη λεπτομερή κατάρτισή του γνωρίζει τις πιο προχωρημένες τεχνικές στην πρόληψη, τη διάγνωση και τη μεταχείριση των διανοητικών ασθενειών. Όπως κάθε άλλος γιατρός, μπορεί να ορίσει φάρμακα όσο είναι απαραίτητα και συμπληρωματικά μπορεί να προτείνει κάθε άλλη κατάλληλη μορφή ψυχοθεραπείας ή νοσηλείας.

Για να αποκτήσει την ειδικότητά του, ένας ψυχίατρος, έχει μελετήσει τα προβλήματά σας, (πριν καν τα αποκτήσετε!), κατά τη διάρκεια των 6 ετών της βασικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο και των 5 μετέπειτα ετών στην Ψυχιατρική, (συνολικά για 11 χρόνια). Έχει περάσει επιτυχώς μια σειρά αυστηρών εξετάσεων σε πολλά στάδια της εκπαίδευσής του και κατέχει υποχρεωτικά, άδεια άσκησης αυτού του επαγγέλματος, της ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ.

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (WHO), Υγεία είναι η σωματική και ψυχική ευεξία. 

Spiros Gotzamanis

Διαβάστε περισσότερα: http://psi-gr.tripod.com/psychiatrist3.htm

«Θα βάλω μούσια»

Τα τελευταία χρόνια, που η μόδα θέλει τους άντρες να αφήνουν γένια ή ακόμα και μούσια, τα περιστατικά εμφύτευσης γενιών έχουν αυξηθεί κατακόρυφα.

Σήμερα η κατάσταση έχει αλλάξει πολύ, αφού ολοένα και περισσότεροι άντρες απευθύνονται στους ειδικούς και ζητούν να βάλουν γένια ή να πυκνώσουν αυτά που ήδη έχουν. Για ποιο λόγο όμως να πάει κάποιος να βάλει γένια;

Οι περισσότεροι είναι νέοι, ηλικίας από 18 έως 30 ετών, χωρίς φυσικά να λείπουν και μεγαλύτερες ηλικίες. Πρόκειται κυρίως για ψυχολογικό και φυσικά αισθητικό θέμα, αφού η εξωτερική εμφάνιση έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.vice.com/gr/read/valame-mousia

Το Μεγάλο Κόλπο με τις Κλεμμένες Εικόνες

 

Στα ορεινά χωριά των Ιωαννίνων, εκκλησίες, μοναστήρια και ξωκλήσια ξεγυμνώνονται συστηματικά από κειμήλια. 

Τα κλοπιμαία κοστίζουν αμύθητα ποσά στη μαύρη αγορά του εμπορίου έργων τέχνης. Οι συλλήψεις είναι πολύ λιγότερες από τις φήμες που κυκλοφορούν στα χωριά. Από επίσημα δικαστικά έγγραφα, ωστόσο, προκύπτει ότι πολύτιμες κλεμμένες εικόνες καταλήγουν σε οίκους δημοπρασιών και γκαλερί του Λονδίνου και του Άμστερνταμ και επίσης σε σαλόνια Ρώσων νεο-ολιγαρχών.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, πάντως, μετά τον εντοπισμό αρκετών εικόνων σε γκαλερί του Λονδίνου και του Άμστερνταμ, η Scotland Yard έχει συντάξει έκθεση 150 σελίδων για το θέμα και κατονομάζει συγκεκριμένα πρόσωπα ως μέλη του δικτύου. Την ίδια ώρα, στην ιστοσελίδα της Interpol, στην ενότητα «Κλεμμένα έργα τέχνης», υπάρχουν φωτογραφίες θρησκευτικών εικόνων που κλάπηκαν από εκκλησίες και μοναστήρια της βόρειας Ελλάδας, της Αλβανίας, της FYROM και της Βουλγαρίας, οι οποίες αναζητούνται. 

Το πιο παράδοξο, συμφωνούν μιλώντας στο VICE αστυνομικοί και ειδικοί στη μαύρη αγορά έργων τέχνης, είναι ότι καθυστερούν να συσχετιστούν οι δικογραφίες που έχουν κατά καιρούς σχηματιστεί για υποθέσεις κλοπών με επίκεντρο τα Γιάννενα. Κι όταν αυτό συμβαίνει, πολλές φορές είναι πράγματι δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ του κληρονόμου οικογενειακών κειμηλίων, του συλλέκτη και του λαθρέμπορου. 

Κάτι επίσης κρίσιμο. Στις διαδοχικές αγοραπωλησίες ενός κλεμμένου κειμηλίου, στη διαδρομή δηλαδή από τον κλέφτη στον μεσάζοντα, έπειτα στον αρχαιοπώλη και τελικά στην γκαλερί, συνήθως εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες off shore εταιρείες, με αποτέλεσμα η ταυτότητα των εμπλεκόμενων να παραμένει άγνωστη.

Πηγή: http://www.vice.com/gr/read/to-megalo-kolpo-me-tis-klemmenes-eikones

Bραζιλία: Ρισκάρουν τη ζωή τους στο γκρεμό για να ανεβάσουν μια φωτογραφία στο Instagram

Δεκάδες άνθρωποι, νεαροί και νεαρές κυρίως, διακινδυνεύουν τη ζωή τους κάθε μέρα πάνω στην Pedra da Gavea , ένα βράχο που βρίσκεται 842 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο Floresta da Tijuca του Rio de Janeiro στη Βραζιλία. Οι νεαροί ποζάρουν σε επικίνδυνα σημεία πάνω από το χάος-μερικές φορές "παίζοντας" με το φακό και το ύψος και άλλες πραγματικά, προκειμένου να φωτογραφηθούν και να ανεβάσουν την φωτογραφία στο Instagram. 

Προς το παρόν, όπως αναφέρει η El Mundo, δεν έχει σημειωθεί κάποιος θάνατος σε αυτή την προσπάθεια, υπάρχουν όμως αρκετοί τραυματισμοί νεαρών στην προσπάθεια τους να πηδήξουν από τον ένα βράχος τον άλλο για να φτάσουν στην άκρη του γκρεμού. 

Πηγή: www.lifo.gr